Iedere keer als een overheid iets gaat verbieden waar mensen van houden, neemt dat iets een andere wending of route.
Dat gebeurde bij de drooglegging van drank, het verbieden van gokken, drugs en het downloaden van muziek en films bijvoorbeeld.
Zo ook met Bitcoin, de digitale valuta.
De overheden in China, Turkije, Rusland en Venezuela proberen Bitcoin aan banden te leggen maar de munt groeit alleen maar in populariteit en vindt nieuwe wegen.
Zo verplichtte de Chinese Centrale Bank het opschorten van Bitcointransacties ‘om hun systeem te kunnen updaten’.
De werkelijke reden was een poging om vertrekkend kapitaal uit China te kunnen controleren en tegenhouden.
De Bitcoinhandel kreeg een flinke klap maar herstelde zich snel via de kleinere outlets.
China kan LocalBitcoins blokkeren maar gebruikers kunnen op diverse particuliere netwerken en op micro-berichten diensten als WeChat en QQ terecht.
Deze twee hebben al hun eigen betaalsystemen waar gebruikers via chatbots hun handel kunnen automatiseren.
Verder is er Bitsquare – gedecentraliseerde uitwisselsoftware – waarmee een orderboek gemaakt kan worden.
Peer-to-peer handel groeide explosief in Turkije toen de enige Bitcoinbeurs stopte en in Venezuela waar de belangrijkste Bitcoinwisselaar gesloten werd.
Rusland heeft enkele van ’s werelds meest actieve onofficiële Bitcoinmarkten dankzij de continue pogingen van de staat om controle te houden.
Hoewel gecentraliseerde wisselsystemen voordelen bieden, zijn ze niet nodig voor het bestaan van digitale valuta.
Bitcoingebruikers hebben geen fysieke munten of zelfs digitale soorten in hun bezit.
Zij bezitten permanente transactie geschiedenissen opgenomen op een wereldwijd grootboek en gerepliceerd door de deelnemers over de hele wereld.
Zelfs als een regering elk Bitcoin knooppunt in het land afsluit, kan een Bitcoin gebruiker nog steeds handelen, zolang er maar één knooppunt toegankelijk is in het buitenland.
Dit maakt het de regulerende overheden erg lastig.
Het is heel moeilijk om iets te controleren dat nergens én overal op hetzelfde moment bestaat.
Met peer-to-peer transacties zijn er geen servers die gesloten kunnen worden, geen sleutelfiguren te arresteren en geen loodsen die binnengevallen kunnen worden.
De staat kan alleen achter de lokale Bitcoinbeurs en service providers aangaan om zo gelijk hun eigen onkunde en onmacht te bewijzen.
De pogingen van de heersende macht om Bitcoin om zeep te helpen, is het overtuigende bewijs waarom er überhaupt een gedecentraliseerde valuta moet bestaan.
Bitcoin is belangrijk omdat haar peer-to-peer betalingssysteem het mogelijk maakt om financiële transacties te doen die niet gecensureerd kunnen worden door derden.
Gebruikers zijn vrij om te handelen met iedereen zolang ze hun eigen toegangscodes gebruiken.
Dat er nog mensen zijn die derden hun Bitcoin account laten beheren, is een reliek uit het verleden waarin banken zo handelden.
Wanneer overheden proberen om Bitcointransacties te beperken, ondergraven ze tegelijkertijd het vertrouwen in de staat – bekend om zijn grijpgrage handen – en in iedere vorm van een derde partij financiële dienstverlener die onder druk kan komen te staan van diezelfde overheid.
Bitcoin groeit tegen de verdrukking in